สมุนไพรในครัว

กระชาย เป็นพืชล้มลุก มีเหง้าหรือลำต้นฝังอยู่ใต้ดิน ซึ่งมีลักษณะเรียว ยาวอวบน้ำ ส่วนกลางเง้าพองออก มีสีน้ำตาลหรือสีน้ำตาลแกมส้ม เนื้อข้างในเป็นสีเหลืองมีกลิ่นหอม ใบเป็นใบเดี่ยว สีออกแดง ขนาดของใบยาวรี ปลายใบแหลมมี โคนใบเป็นกาบหุ้มซ้อนกัน ออกดอกเป็นช่อ ดอกมีสีขาวหรือสีขาวปนชมพู ผลของกระชายเป็นผลแห้ง







ชื่อวิทยาศาสตร์ :Boesenbergia pundurata (R0xb) Schitr
วงศ์ : Zinggberaceae
ชื่อเรียกทั่วไป : กะแอน ระแอน, ขิงทราย , ว่านพระอาทิตย์
ส่วนที่ใช้ : ส่วนใหญ่ใช้ลำต้นที่อยู่ใต้ดิน (นำมาประกอบอาหาร)

สรรพคุณ: รากและเหง้ากระชาย

• มีฤทธิ์ยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อแบคทีเรีย ในลำไส้ ช่วยขับลม แก้ท้องอืด ท้องเฟ้อ ช่วยเจริญอาหารและแก้โรคในช่องปาก

• แก้บิด ท้องร่วง ท้องเสีย นำรากกระชายย่างไฟ ตำให้ละเอียด ผสมน้ำปูนใสคั้นเอาแต่น้ำดื่ม

• รักษาโรคริดสีดวงทวาร ต้มกระชายพร้อมมะขามเปียก เติมเกลือแกงเล็กน้อย รับประทานก่อนนอนทุกวัน

• ช่วยบำรุงกำลัง เป็นยาอายุวัฒนะ ตำรากกระชาย 1 กำมือให้ละเอียด คั้นเอาแต่น้ำ ผสมกับน้ำผึ้ง รับประทานก่อนอาหารเย็น

ขิง (Ginger) เป็นพืชสุมนไพรและเครื่องเทศ มีสรรพคุณด้านการรักษาโรคได้ เช่น รักษาโรคท้องอืดเฟ้อ คลื่นไส้ อาเจียน รักษาอาการไอมีเสมหะ รักษากลากเกลื้อน เป็นยาอายุวัฒนะ
การปลูกขิง ขิงเป็นพืชที่ปลูกได้ดีในเขตร้อน แหล่งที่ปลูกที่สำคัญ ได้แก่ อินเดีย และสาธารณรัฐประชาชนจีน รองลงมาได้แก่ ออสเตรเลีย ฟิจิ ไต้หวัน และไทย




ชื่อวิทยาศาสตร์ : Zingiber officinale Roscoe)
ชื่อวงศ์ : Zingberaceae
ชื่อเรียกทั่วไป : ขิงแกลง, ขิงแดง,ขิงเผือก, สะเอ ,ขิงบ้าน,ขิงแครง, ขิงป่า, ขิงเขา, ขิงดอกเดีย,เกีย
ส่วนที่ใช้ : ใช้ได้ทุกส่วน และนำมาประกอบอาหาร


สรรพคุณ :

• เหง้า : ขับลม แก้ท้องอืด จุกเสียด แน่นเฟ้อ คลื่นไส้อาเจียน แก้หอบไอ ขับเสมหะ แก้ปวดท้องบิด ทำน้ำมันหอมระเหยช่วยกระตุ้นการบีบตัวของกระเพาะอาหารและลำไส้ เหง้าแก่ทุบหรือบดเป็นผง ชงน้ำดื่ม

• ต้น : ขับลมให้ผายเรอ แก้จุกเสียด และแก้ท้องร่วง

• ใบ : บำรุงกำเดา แก้ฟกช้ำ แก้นิ่ว แก้ขัดปัสสาวะ แก้โรคตา และฆ่าพยาธิ

• ดอก : แก้โรคประสาทซึ่งทำให้ใจขุ่นมัว ช่วยย่อยอาหาร และแก้ขัดปัสสาวะ

• ราก : แก้แน่น เจริญอาหาร แก้ลม แก้เสมหะ และแก้ปวดท้องบิด

• ผล : บำรุงน้ำนม แก้ไข้ แก้คอแห้ง เจ็บคอ แก้ตาฟาง และเป็นยาอายุวัฒนะ

หอมแดง พืชที่มีลำต้นสั้นและฝังอยู่ใต้ดิน กาบใบพองออกเพื่อสะสมอาหาร ลักษณะเป็นช่อ ประกอบด้วยดอกย่อยจำนวนมาก กลีบดอกสีขาวอมม่วงมีกลีบดอก 6 กลีบ



ชื่อทางวิทยาศาสตร์ : Allium ascalonicum
ชื่อวงศ์ : Alliaceae ; French grey challot , griselle
ชื่อเรียกทั่วไป : หอมแดง, หอมแบ่ง
ส่วนที่ใช้ : ใบ ดอก และ ลำต้นใต้ดิน นำมาประกอบอาหาร

สรรพคุณ : หอมแดง

• หัวหอม ช่วยขับลม แก้ท้องอืด ช่วยย่อยและเจริญอาหาร

• แก้บวมน้ำ แก้อาการอักเสบต่าง ๆ

• ขับพยาธิ ช่วยให้ร่างกายอบอุ่น

• เมล็ด แก้อาเจียนเป็นเลือด แก้กินเนื้อสัตว์เป็นพิษ ร่างกายซุบผอม

• แก้หวัดคัดจมูก และกินเป็นยาขับลม

• หอมแดงมีสารเคอร์ซิติน และสารฟลาโวนอยด์ (Quercetin และ Flavonoid gl ycosides) ป้องกันโรคมะเร็ง

หอมแดง มีคุณสมบัติ เป็นยารักษาโรค ลดไข้และรักษาแผลได้ โดยเอาหัวหอมแดงมาซอย ผสมกับน้ำมันมะพร้าวและเกลือ ต้มให้เดือด แล้วนำมาพอกที่แผล นอกจากนี้หอมแดง ยังช่วยลดระดับน้ำตาลในเลือด และยังสามารถยับยั้งเส้นเลือดอุดตัน ด้วยการทานสดๆ หรือนำมาประกอบอาหารและทำเป็นผงชงดื่มได้อีกด้วย